fbpx

Día: 1 de septiembre de 2020

Primero un almuerzo gratis, luego un almuerzo liberado

Si vamos a animar a la gente a volver a los restaurantes, hagamos que la industria del servicio de comidas sea divertida de nuevo.

De acuerdo a una encuesta reciente de los propietarios de restaurantes, más del 29 por ciento de los operadores de servicios de alimentos no pueden obtener ganancias bajo las actuales restricciones de distanciamiento social, mientras que el 60 por ciento dijo que si las cosas continúan, tendrán que cerrar permanentemente después de 90 días.

En condiciones normales, la industria del servicio de alimentos emplea a 1,2 millones de canadienses, lo que hace que este escenario apocalíptico sea realmente aterrador. Las fallas masivas de restaurantes a corto plazo sin duda tendrían un costo, pero el impacto a largo plazo también sería devastador. En algún momento u otro, la mayoría de los jóvenes confían en la industria de servicios de alimentos para ingresar a la fuerza laboral. También proporciona trabajo flexible para muchos canadienses mayores. El impacto de eliminar estas oportunidades de empleo sería difícil de medir pero claramente no sería bueno.

David Clement: Primero un almuerzo gratis, luego un almuerzo liberado

¿Qué pueden hacer los legisladores para que los canadienses vuelvan a comer en restaurantes? Podríamos, como algunos han sugerido, seguir el ejemplo del Reino Unido Comer fuera para ayudar Campaña. Durante el mes de agosto, el gobierno británico proporcionó un descuento del 50 por ciento, con un límite de £ 10 por comensal, en alimentos y refrescos todos los lunes, martes y miércoles para los asistentes al restaurante que comieron en el restaurante.

El objetivo era proporcionar un pequeño empujón a los consumidores para aliviar sus preocupaciones acerca de comer en restaurantes y aumentar los ingresos de los restaurantes participantes. La aceptación fue impresionante, con más de 64 millones de comidas siendo reclamado durante las primeras tres semanas. Además de eso, algunas cadenas importantes han dicho que respetarán el descuento del 50 por ciento de lunes a miércoles en el futuro, sin la ayuda del gobierno, asumiendo el costo ellos mismos.

¿Podría funcionar en Canadá? Posiblemente, pero depende en gran medida de a qué estemos "empujando" a los consumidores. Algunos de nosotros no estamos particularmente emocionados por volver a $9 pintas de cerveza genérica y $17 hamburguesas con queso. Eso no es un desprecio contra la industria de servicio de alimentos de Canadá; es una declaración sobre el entorno restringido que los legisladores, en todos los niveles, han creado a través de la regulación excesiva.

Si vamos a animar a la gente a volver a los restaurantes, hagamos que la industria del servicio de comidas sea divertida de nuevo. Algunos cambios simples en la política del gobierno podrían contribuir en gran medida a crear un entorno mucho más dinámico y, en última instancia, divertido para los consumidores, lo que ayudará a que estos negocios vuelvan a ser rentables.

Comenzando con el alcohol, las provincias canadienses deberían eliminar los precios mínimos de las bebidas alcohólicas y permitir que los restaurantes ordenen directamente a los productores, en lugar de tener que hacerlo a través de las juntas provinciales de control de bebidas alcohólicas. La apertura del modelo de precios permitiría una mayor competencia, y posiblemente incluso márgenes más altos en el alcohol una vez que se pueda eludir la burocracia, mientras se atiende mejor a los consumidores. Eliminar la junta de control de bebidas alcohólicas como intermediario ayudaría a combatir los precios inflados y reduciría drásticamente los costos para los restaurantes.

Las provincias también deberían derogar sus leyes de envases abiertos y permitir el consumo de alcohol al aire libre, algo que es común en toda Europa. Este cambio permitiría que los restaurantes con licencia vendan bebidas para llevar para aquellos que están disfrutando lo que queda de nuestros meses de verano. ¿Debería poder disfrutar de una cerveza mientras doy un paseo por un parque? Por supuesto. ¿Debería permitirse que un restaurante o bar autorizado me venda esa cerveza? ¿Por qué diablos no?

Más allá del alcohol, los restaurantes y bares deberían poder incorporar productos de cannabis no fumables en sus ofertas de menú. Si puedo pedir una cerveza en un bar, debería poder pedir una bebida de cannabis. Brindarles a los consumidores de cannabis un entorno comercial legal en el que consumir bebidas o comestibles les brinda a esos consumidores algo que nunca antes había sido posible, al tiempo que abre los restaurantes a una base de clientes completamente nueva. Las nuevas ofertas de productos de bebidas y comestibles de cannabis serían fáciles de implementar. Todo lo que las autoridades provinciales tendrían que hacer es incluir estos productos en las licencias de servidor existentes, como Smart Serve. Si podemos confiar en los servidores para servir alcohol, podemos confiar en ellos para servir productos de cannabis.

Para los alimentos, la eliminación de la gestión del suministro sería una gran ayuda a largo plazo tanto para los restaurantes como para los consumidores. El sistema de cuotas y aranceles que restringe el mercado de pollo, lácteos, huevos y pavo infla artificialmente los costos de los restaurantes y se traslada a los consumidores a través de precios más altos. Sabemos que la gestión de la oferta es una política regresiva que empuja a las personas bajo la línea de pobreza inflando las facturas de comestibles hasta $500 por año por familia. Permitir la competencia por estos productos contribuiría en gran medida a reducir los costos para la industria de servicios de alimentos.

Con el final del verano acercándose y temperaturas más frías en el horizonte, el tiempo corre para que los legisladores den vida al sector de servicios de alimentos. Si vamos a animar a la gente a volver a los restaurantes, hagamos que los restaurantes sean divertidos y asequibles de nuevo. Los cambios simples podrían contribuir en gran medida a evitar las quiebras masivas de restaurantes.

Publicado originalmente aquí.


El Consumer Choice Center es el grupo de defensa del consumidor que apoya la libertad de estilo de vida, la innovación, la privacidad, la ciencia y la elección del consumidor. Las principales áreas políticas en las que nos centramos son digital, movilidad, estilo de vida y bienes de consumo, y salud y ciencia.

El CCC representa a los consumidores en más de 100 países de todo el mundo. Supervisamos de cerca las tendencias regulatorias en Ottawa, Washington, Bruselas, Ginebra y otros puntos críticos de regulación e informamos y activamos a los consumidores para que luchen por #ConsumerChoice. Obtenga más información en ConsumerChoicecenter.org

Ο Δρανδάκης, η Beat και η ειρηνική επανάσταση στην καθημερινότητα

«Oι ιδρυτές των πετυχημένων Startups, και πολλά στελέχη τους, πολύ συχνά φεύγουν από την αρχική εττ εαα λα λα χα χα χα μ. Α. Α α. Α. Έχουν αποκτήσει περιουσία, εμπειρία και αυτοπεποίθηση, και είναι ακόμα νέοι. Ξεκινούν νέα επιχείρηση, δική τους, και είναι πάλι αφεντικά. Προσλαμβάνουν συνεργάτες, που μπορεί να προέρχονται κι αυτοί από startups που πέτυχατυ. Έτσι μεγαλώνει και ωριμάζει το οικοσύστημα. Με εταιρείες εγχώριες, και με θυγατρικές πολυεθνικών. Με επενδυτές που θα επενδύσουν ξανά τα κέρδη. Με μεγαλύτερους και μικρότερους παίκτες.

Ένα κοινό στοιχείο έχουν όλοι αυτοί: ότι ζουν στον κόσμο της τεχνολογίας, που δεν περιοerv. Ρτττα αππ εrero γίας, πουεν περιορί razón Ο Δρανδάκης και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι μπορούν ομάδες ελλήνων να νσουν και τόμ μες επειεες μ ί »».

Το απόσπασμα αυτό ανήκει σε ένα παλαιότερο άρθρο του Αρίστου Δοξιάδη (υπό τον τίτλο «Είναι καλό που πουλήθηκε η Taxibeat;», δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Η Καθημερινή στις 19.02.2017). Ο Δοξιάδης, αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας (ΕΣΕΤΕΚ) και partner στην εταιρεία Big Pi Ventures, ήταν από τους ιδρυτές του Openfund που ήταν από τους αρχικούς χρηματοδότες του Taxibeat.

Θυμήθηκα το άρθρο διαβάζοντας την είδηση για την «έξοδο» του ιδρυτή Νίκου Δρανδάκη από την εταιρεία που ο ίδιος ίδρυσε και ανέπτυξε με τους συνεργάτες του. Στην επίσημη ανακοίνωση της Beat στα media διαβάζω μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο Νίκος Δρανδάκης, Διευθύνων Σύμβουλος της Beat και η διοίκηση του ομίλου FREE NOW, μητρικής εταιρείας της Beat, αποφάσισαν να ολοκληρώσουν την επιτυχημένη συνεργασία τους. Ο Νίκος Δρανδάκης αποχωρεί από τη θέση του στο τέλος Αυγούστου. “Ο νίκος έχει Διαδραματίσει ζωτικό ρόλο Δημιουργώντας και κάνοντας το beat αυτό που είναι σήμερα. Είμαστε ευγνώμονες για την προσήλωσή του στην ανάπτυξη της εταιρείας όλα τα τελευταία χρόνια και του ευχόμαστε κάθε επιτυχία στα μελλοντικά του σχέδια”, δήλωσε ο Marc Berg, Διευθύνων Σύμβουλος της FREE NOW».

Το Beat – που ενσωματώνει τη κληρονομιά που αφήνει πίσω του ο Νίκος Δρανδάκης- ήταν και συνεχίζει να είναι μια μικρή ειρηνική επανάσταση στο επίπεδο της καθημερινής ζωής των πολιτών αλλά και στη καθημερινή λειτουργία της πόλης. Όπως επισημαίνουν οι εκπρόσωποι της εταιρείας «είναι μια δωρεάν εφαρμογή για έξυπνα κινητά τηλέφωνα και δημιουργεί μια νέα εμπειρία μετακίνησης, συνδέοντας χιλιάδες επιβάτες με διαθέσιμους επαγγελματίες οδηγούς», αλλά «δεν είναι απλά μια εφαρμογή που σε πάει από το ένα μέρος στο άλλο». Αποστολή του Beat, σύμφωνα πάντα με τις επισημάνσεις των στελεχών του, βρίσκεται εδώ για «να γίνει κομμάτι της ζωής των ανθρώπων, κάνοντας τις καθημερινές τους μετακινήσεις μέσα στην πόλη πιο προσιτές, ασφαλείς και γρήγορες». 

Η εταιρεία beat (πρώην Taxibeat) ιΔρύθηκε το 2011 και είναι μέρος του libre ahora grupo, της κοινοπραξίας των bmw grupo και daimler για τις ασ. Ασ. ° σστέέέέ. Τ. Τ. Τ. Τ. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Ασ. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Α. Εκτός από την Ελλάδα, η Βeat εφαρμογή είναι διαθέσιμη σε Περού, Χιλή, Κολομβία, Μεξικό, Αργεντινή και στόχος της εταιρείας είναι η άμεση επέκτασή της σε περισσότερα σημεία της Λατινικής Αμερικής. Η εταιρεία απασχολεί σήμερα 800 εργαζομένους κι εξυπηρετεί πάνω από 15 εκατομύρι εtim.

Η επιτυχία

Χτες Δευτέρα 31 αυγούστου 2020 διάβασα μια ανάρτηση του φίλου νίκου λυσιγάκη, gerente público de afectos στη latido, την οποία προσ. Σιγρículo.

Το περιεχόμενο της ανάρτησης: «Ο Ν. Δρανδάκης είναι από εκείνους που με μια χούφτα μερικούς ακόμα ανέδειξαν το ελληνικό οικοσύστημα καινοτομίας, έπεισε ανθρώπους να τον εμπιστευθούν και έβαλε skin in the game.

Δημιούργησε τη Beat. Συγκρούστηκε και νίκησε καθεστώτα με τα οποία δειλιάζουν ακόμα Κυβερνήσνιτα.

Έπεισε ένα γερμανικό κολοσσ. Να αγοράσει το Δημιούργημα του και να τον κρατήσει στο τιμuestos

Ως CEO από την εξαγορά και μετά, έκανε τη beat την ταχύτερα αναπτυσόμενη εφαρμογή Ride Hiling στη λαινική αμ αμερική. Κι 'όλα αυτά, αναπτύσσοντας τε ,seg. Άσχετα που οι έλληνες Δε μπορούν να την απολαύσουν, λόγω ατολμίας κ έλλειψης νοοθετικού πλαισίου.

Αποχωρεί από το τιμόνι της επιχείρησης που ο ίδιος δημιούργησε μετά από 9+ χρόνια, αφήνοντας παρακαταθήκη όχι μόνο 300 εργαζομένους στην Αθήνα, αλλά ένα συνολικό disruption στη αντίληψη για τις αστικές μετακινήσεις στην χώρα. Πέτυχε μάλιστα απτά αποτελέσματα, μειώνοντας το κόστος προς όφελος ταων καΎτατ.

Πριν τη Beat για παράδειγμα, το κόστος κλήσης ραδιοταξί ήταν 2 ευρώ στην Αθήνα. Με την επιτυχία της beat, το κόστος αυτό εξαλήφθηκε κ συνεχίζει να ισχύει σήμερα μόνο στις πόλrero που πο πείεículo.

Η σημερινή αποχώρηση του ανοίγει ένα νέο κύκλο, σε ένα τομέα που η Ελλάδα πρωταγωνιστεί διεθνώς, αλλά η ίδια αρνείται πεισματικά να εξελίξει την αντίληψη της για το μέλλον των μετακινήσεων εντός των συνόρων της».

Αλλά, για να θυμηθούμε μαζί ορισμένες στιγμές της παρουσίας του νίκου Δρανδάκη ificio dic.

  • To Νοέμβριο του 2018, η προσπάθεια του πρώην Υπουργού Μεταφορών Χρ.Σπίρτζη να αλιεύσει τις ψήφους των ιδιοκτητών ταξί με αμφιλεγόμενες νομοθετικές διατάξεις, είχε προκαλέσει σφοδρή αντιπαράθεση στη Βουλή. Από την πλευρά της ΝΔ αρκετοί βουλευτές – Υπουργοί της σημερινοί Κυβέρνησης, κατακεραύνωσαν το «δώρο» του τέως Υπουργού Μεταφορών, ζητώντας να αποσυρθούν οι διατάξεις και να υπάρχει το δικαίωμα της επιλογής στην ελεύθερη αγορά. θέμα είχε κατακλύσει τα ΜΜΕ και τα social media, φθάνοντας μέχρι το επίπεδο των ποιικττώνλκτττώνλκττ.
  • Ο Κ.Μητσοτάκης μάλιστα είχε κάνει λόγο σε δήλωση του για προσπάθεια να εγκλωβιστεί η Beat στο καθεστώς της μεταφορικής εταιρίας και όχι να αναγνωρίζεται ως εταιρία τεχνολογίας – διαμεσολάβησης υπηρεσιών μετακινήσεων όπως συμβαίνει διεθνώς, σημειώνοντας πως η προηγούμενη Κυβέρνηση «απεχθάνεται την αξιολόγηση, τις ελεύθερες επιλογές , ταυτίζεται με στενά συντεχνιακά συμφέροντα μιας μειοψηφίας συνδικαλιστών πουαáficamente Προσθέτοντας επιπλέον, πως «(εμείς) είμαστε με το δικαίωμα των πολλών στην ασφάλεια κα sea την ποι razón». https://www.youtube.com/watch?v=dPuB-ZCNRiE
  • Παρ' όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην ψήφιση του ν. 4530, με τον οποίο η Beat απαγορεύεται να κάνει οποιαδήποτε προσφορά προς τους επιβάτες, αλλά και ούτε να έχει το δικαίωμα της να ορίσει την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει.
  • Στις αρχές του καλοκαιριού η Beat, κατέθεσε υπόμνημα στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, με το οποίο ζητά την αυτεπάγγελτη έρευνα της για συνθήκες ανελεύθερου ανταγωνισμού, επικαλούμενη ευρωπαϊκή νομολογία, υπογραμμίζοντας πως το μοναδικό αποτέλεσμα που έχουν οι παρούσες νομοθετικές διατάξεις είναι ο καταναλωτής να στερείται φθηνότερες τιμές και καλύτερες υπηρεσίες. Επιπλέον, τον περασμένο Ιούνιο το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε την Βeat στην αγωγή είχε καταθέσει κατά του Θύμιου Λυμπερόπουλου (πρώην πρόεδρος του ΣΑΤΑ) τον Φεβρουάριο του 2018 και εκδικάστηκε το Νοέμβριο του ίδιου έτους. Συγκεκριμένα,το δικαστήριο απεφάνθη ότι ο τέως πρόεδρος του ΣΑΤΑ τέλεσε σε βάρος της τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμισης και της εξυβρίσεως, με σκοπό να βλάψει την εμπορική πίστη και φήμη της. Η απόφαση ήταν μια ξεχωριστή Δικαίωση για τον ιΔρυτή της εταιρείας που αντστηκε στις κο υ ετ σ. Σ. Σ. Σ. Σ. Σ. Σ. Σ. Σ. Σ. Σ.

Ας μου επιτραπεί να προσθέσω και μια σειρά από σκέψεις που βασίζονται στις παρακννοο.

  • Σο Δείκτη της Οικονομίας Διαμοιρασμού που δημιούργησε το Consumer Choice Center, η Αθήνα κατατάσσεται τελευταία μεταξύ των 48 μεγάλων πόλεων του κόσμου που είναι φιλικές προς την υιοθέτηση εφαρμογών της λεγόμενης «οικονομίας διαμοιρασμού». Αυτό είναι το αποτέλεσμα του αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου που η σημερινή Κυβέρνηση καλείται να διορθώσει, διότι ουσία εξελίσσεται σε ανάχωμα για περαιτέρω τεχνολογική ανάπτυξη σε μια εποχή που το εγχώριο οικοσύστημα των startups δείχνει να ανθίζει.
  • Η πρόκληση εκσυγχρονισμού του τοπίου φαντάζει ως μια σημαντική ευκαιρία για τα συναρμόδια Υπουργεία να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα περιορίζοντας τη φοροδιαφυγή και παράλληλα να προσφέρουν νέες ποιοτικές υπηρεσίες στους καταναλωτές. Κι' από την άλλη, είναι μια μοναδική ευκαιρία για την αντιπολίτευση να διορθώσει έγκαιρα τη στάση της απέναντι σε ένα κλάδο, που θα τη φέρει περισσότερο κοντά στο σοβαρό ακροατήριο που διακαώς επιθυμεί.
  • Η ανάγκη για αποφυγή των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς έχει καταστήσει την ασφαλή μετακίνηση με ταξί κάτι παραπάνω από αναγκαία, παρ' όλα αυτά, η αγορά των μετακινήσεων στην Ελλάδα δέχθηκε βαρύ πλήγμα. Οι απώλειες υπολογίζονται στο 85% του τζίρου. Κι' όλα αυτά, σε μια περίοδο που οι οδηγοί επιβαρύνονται με μια σειρά από επιπλέον κόστη όπως διαχωριστικά καμπίνας, αντισηπτικά, μάσκες και απολυμάνσεις.
  • Η Beat αποτέλεσε το πρώτο success story του εγχώριου οικοσυστήματος νεοφυών επιχειρήσεων, είναι δημιούργημα του Ν.Δρανδράκη και αποτελεί σήμερα μέρος του FREE NOW Group, μιας σύμπραξης στο χώρο των «μετακινήσεων του αύριο», των δύο γερμανικών κολοσσών Daimler AG και BMW. Πρόκειται για την ταχύτερα αναπτυσσόμενη εταιρεία του κλάδου σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική, η οποία στην Ελλάδα συνεργάζεται με περισσότερους από 8,000 οδηγούς ταξί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με το συνολικό αριθμό των εγγεγραμμένων επιβατών να ξεπερνά τα 1.6 εκατομμύρια στο κλείσιμο του 2019.

Τέλος, θα ήθελα να «μιλήσω» για ένα παράδοξο: Να αναπτύσσουν οι Έλληνες μηχανικοί της εταιρίας νέες καινοτόμες υπηρεσίες μετακινήσεων που κάνουν θραύση σε άλλα μέρη του κόσμου, τις οποίες όμως δε μπορεί να απολαύσει ο Έλληνας καταναλωτής, επειδή το νομοθετικό πλαίσιο, παραμένει αναχρονιστικό .

Publicado originalmente aquí.


El Consumer Choice Center es el grupo de defensa del consumidor que apoya la libertad de estilo de vida, la innovación, la privacidad, la ciencia y la elección del consumidor. Las principales áreas políticas en las que nos centramos son digital, movilidad, estilo de vida y bienes de consumo, y salud y ciencia.

El CCC representa a los consumidores en más de 100 países de todo el mundo. Supervisamos de cerca las tendencias regulatorias en Ottawa, Washington, Bruselas, Ginebra y otros puntos críticos de regulación e informamos y activamos a los consumidores para que luchen por #ConsumerChoice. Obtenga más información en ConsumerChoicecenter.org

Fortschrittsfeindliche UE-Agrarpolitik

Auch im Interesse der Verbraucher sollte die EU ihre Haltung zur Gentechnik überprüfen.

In den vergangenen zwei Jahrzehnten hat Europa beschlossen, in der Agrarpolitik seinen eigenen Weg zu gehen. Während sowohl Nord- und Südamerika als auch Japan zu einer noch stärker technologiegetriebenen modernen Landwirtschaft übergegangen sind, ist Europa rückwärts gegangen und verbietet immer mehr wissenschaftlich erwiesene Fortschritte in der Landwirtschaft. Bei den jüngsten Handelsgesprächen haben amerikanische Spitzendiplomaten den ordnungspolitischen Rahmen in der EU wiederholt als anachronistisch verspottet.

„Wir müssen Beschränkungen für innovador Ansätze und Technologien beseitigen (…) und den Willen haben, unseren Bürgern die Wahrheit über Technologie, Produktivität und Sicherheit zu sagen.“Das sind die Worte des amerikanischen Landwirtschaftsministers Sonny Perdue. Er argumentiert, dass die Beschränkungen der Europäischen Union für moderne Agrartechnologie nicht nachhaltig sind und künftige Handelsabkommen stark einschränken. Ob er nun recht hat oder nicht, hängt nicht davon ab, wie sehr man die Vereinigten Staaten liebt oder hasst, sondern davon, wie sehr man günstige Lebensmitteln wertschätzt.

Betrachten wir die Situación: Sowohl die konventionelle als auch die ökologische Landwirtschaft kämpfen mit Schädlingen. Diese muss man loswerden, um Ernährungssicherheit und Preisstabilität für die Verbraucher nicht zu gefährden. Beide benötigen Chemikalien als Teil ihrer Pflanzenschutzmittel, auch wenn Käufer von Bio-Produkten das sicher anders einschätzen würden. Wie Afrika zeigt, können Heuschreckenplagen verheerende Auswirkungen auf die Ernährungssicherheit haben und die Klimawissenschaft ermöglicht es uns, zu erkennen, dass bestimmte Schädlinge von weit entfernten Orten früher als später auf unsere Felder kommen werden, was Insektlichiz ideter. Um Pilze und tödliche Mykotoxine zu vermeiden, setzen wir Fungizide ein.

Politisch gesehen sind diese chemischen Pflanzenschutzmittel nicht populär, da immer mehr Umweltschützer Politiker dazu drängen, sie zu verbieten. Dies hat das politische Spektrum von links gegen rechts verlassen und ist auf beiden Seiten gleich verteilt. Leider spielt in der Debatte nur eine untergeordnete Rolle, ob diese Chemikalien von nationalen und internationalen Behörden für Lebensmittelsicherheit als sicher eingestuft wurden oder nicht.

Entscheidend scheint zu sein, dass moderne Pflanzenschutzmittel als nicht nachhaltig bezeichnet werden. Nachhaltigkeit ist jedoch unzureichend definiert und dient daher als Vorwand, um bestehende Missverständnisse über die Landwirtschaft zu bestärken. Wenn überhaupt, dann sollte Nachhaltigkeit auf einer modernen und innovationn Landwirtschaft beruhen, die den Bedürfnissen der Umwelt, der Lebensmittelsicherheit und wettbewerbsfähigen Preisen für Verbraucher gerecht wird.

Mit Hilfe der Gentechnik haben Wissenschaftler einen Weg gefunden, den Einsatz traditioneller Pflanzenschutzmittel zu reduzieren und gleichzeitig Ernteerträge zu steigern. Wieder einmal versperrt politisches Misstrauen gegenüber agrotechnischen Innovationen den Weg in die Zukunft. En diesem Fall durch die GVO-Richtlinie von 2001, die praktisch die gesamte Gentechnik für die Zwecke der Nutzpflanzen verbietet.

Der Klimawandel verändert die Lebensmittelproduktion, ob wires wollen oder nicht. Spezifische genetische Veränderungen ermöglichen es uns, präzise Veränderungen im Lebensmittelbereich zu entwickeln. Die Vereinigten Staaten sind zusammen mit Israel, Japan, Argentinien und Brasilien führend in der Welt mit freizügigen Regeln für Genmanipulationen. Diese neuartige Technologie kann Lebensmittelsicherheit und Lebensmittelpreise für alle Verbraucher verbessern.

Die Regeln der EU sind im Vergleich dazu 20 Jahre alt und nicht in der Wissenschaft verwurzelt, wie eine wachsende Zahl von Forschern jetzt erklärt. Die Nationale Akademie der Wissenschaften Leopoldina, die Union der Deutschen Akademien der Wissenschaften und die Deutsche Forschungsgemeinschaft schreiben beispielsweise folgendes zur Anwendung des Vorsorgeprinzips in der EU: „Allerdings gehen (wir) davon aus, dass die verfahrenstechnischen Fortschritte der molekularen Züchtung nach wissenschaftlichem Erkenntnisstand keinen Vorsorgeanlass darstellen können, insbesondere da sich der ursprüngliche Risikoverdacht des EU-Gesetzgebers von 1990 selbst bei der klassischen Gentechnik nicht bewahrheitet hat und weiterhin nur hypothetische Risiken diskutiert werden.“

Eine Änderung unserer Regeln für neue Züchtungstechnologien sollte im Interesse der europäischen Verbraucher erfolgen. Europa sollte bei der landwirtschaftlichen Innovation eine Vorreiterrolle übernehmen und nicht Lehren von denVereinigten Staaten erteilt bekommen. Wir sollten Innovation zulassen und dann weltweit führend in ihr sein.

Frederik Roeder ist Geschäftsführer des Consumer Choice Centers, einer privat finanzierten weltweiten Verbraucherorganisation mit Sitz in Washington DC, die für Wahlfreiheit, Innovation, Datenschutz und Wissenschaft einsteht.

Publicado originalmente aquí.


El Consumer Choice Center es el grupo de defensa del consumidor que apoya la libertad de estilo de vida, la innovación, la privacidad, la ciencia y la elección del consumidor. Las principales áreas políticas en las que nos centramos son digital, movilidad, estilo de vida y bienes de consumo, y salud y ciencia.

El CCC representa a los consumidores en más de 100 países de todo el mundo. Supervisamos de cerca las tendencias regulatorias en Ottawa, Washington, Bruselas, Ginebra y otros puntos críticos de regulación e informamos y activamos a los consumidores para que luchen por #ConsumerChoice. Obtenga más información en ConsumerChoicecenter.org

Gusto amargo de la prohibición del alcohol

Gusto amargo de la prohibición del alcohol

Fitch Solutions espera que la industria del alcohol de Sudáfrica contrate más de 51 TP2T luego de meses de prohibición de la venta de alcohol durante las regulaciones de bloqueo de COVID-19.

Fitch dijo que su pronóstico revisado de consumo de bebidas alcohólicas para 2020 tiene en cuenta el impacto de las medidas de COVID-19 tanto en el lado de la oferta como en el de la demanda para comprender mejor los hábitos de consumo.

“Ahora pronosticamos que el consumo total de bebidas alcohólicas se contraerá en -5.4% año tras año en 2020, por debajo de nuestro pronóstico anterior a COVID-19 de 0.7% año tras año. Esta expectativa se deriva del hecho de que la categoría de cerveza más asequible será atractiva para los consumidores a medida que el impacto económico de COVID-19 golpee a los hogares, con recortes salariales e incertidumbre en torno a la seguridad laboral como resultado probable de la pandemia”, dijo la consultora en un informe. .

“Además, esperamos que los consumidores compren una mayor proporción de sus bebidas alcohólicas a través del canal minorista de abarrotes masivos y tabernas para consumo en el hogar debido al temor residual de contraer el virus en las áreas públicas”.

A principios de este mes, el gobierno anunció que levantará la prohibición de la venta de alcohol con limitaciones cuando el país entró en el nivel dos del bloqueo nacional a partir del 18 de agosto. Las nuevas medidas siguen la decisión del gobierno de prohibir la venta de alcohol a través de ambos en -Establecimientos comerciales y de comercio exterior el 13 de julio.

El 27 de marzo se implementó una prohibición inicial sobre la venta de bebidas alcohólicas. David Clement del Consumer Choice Center dijo que la prohibición del gobierno sobre la venta de productos de alcohol y tabaco fue un desastre.

“Si bien el fallido experimento de prohibición de Sudáfrica ha terminado, es importante que los consumidores sudafricanos insten al gobierno a que se abstenga de implementar otra prohibición si se produce una segunda ola de COVID-19”, dijo Clement. “La pandemia ha sido terrible para millones de sudafricanos y para la economía en general. Recrear la prohibición en el proceso solo empeoró la situación”.

SAB dijo a principios de este mes que, como resultado de la prohibición de 12 semanas sobre la venta de bebidas alcohólicas por parte del gobierno, la compañía está cancelando R2.5 mil millones de inversión que se había planeado para este año y también está revisando R2.5 adicionales. -Millones de planes de inversión para el próximo año.

Publicado originalmente aquí.


El Consumer Choice Center es el grupo de defensa del consumidor que apoya la libertad de estilo de vida, la innovación, la privacidad, la ciencia y la elección del consumidor. Las principales áreas políticas en las que nos centramos son digital, movilidad, estilo de vida y bienes de consumo, y salud y ciencia.

El CCC representa a los consumidores en más de 100 países de todo el mundo. Supervisamos de cerca las tendencias regulatorias en Ottawa, Washington, Bruselas, Ginebra y otros puntos críticos de regulación e informamos y activamos a los consumidores para que luchen por #ConsumerChoice. Obtenga más información en ConsumerChoicecenter.org

Tenga cuidado con los que vienen después de sus aplicaciones de entrega

aplicación-de-comida-on-demand-fb

La pandemia, para bien o para mal, nos ha obligado a vivir en línea. Eso ha hecho que la venta minorista por Internet, los servicios digitales y las aplicaciones de entrega sean una bendición para millones de nosotros que estamos aislados en casa.

Este sector completamente nuevo de la economía nos ha permitido comprar y disfrutar de manera segura sin el riesgo del coronavirus. Con solo presionar un botón, su comida y bebida favoritas se entregan mágicamente en su puerta.

Pero a medida que muerdes tu comida entregada por Grubhub, Uber Eats o DoorDash, hay un movimiento en marcha para hacer eso aún más difícil.

Interponerse entre usted y su entrega de alimentos es una coalición de grupos de defensa que trabajan en todo el país para regular, limitar y restringir severamente las empresas que ofrecen entrega a través de aplicaciones.

Doblándose a sí mismos”Proteja Nuestros Restaurantes”, esta coalición de grupos de justicia social con sede en Washington está pidiendo al gobierno estatal y local que limite las comisiones de las aplicaciones de servicios de entrega.

Ya han tenido éxito en el Distrito de Columbia, Seattle y San Francisco, donde las tasas de comisión por entregas de alimentos ahora tienen un tope del 15 por ciento. Y hay un grupo de otros ayuntamientos haciendo fila para unirse a ellos, algunos querían un incluso más bajo tope al 5 por ciento.

Afirman que las empresas de entrega, las mismas que empoderaron a los consumidores, otorgaron nuevas capacidades a los restaurantes y proporcionaron buenos ingresos a los mensajeros, están “explotando” a cada uno de estos grupos en busca del todopoderoso dólar.

La industria hotelera ya está en su último tramo debido a los bloqueos impuestos por el estado. ¿Por qué interponerse en el camino entre usted y su próxima comida caliente sería el nuevo tema de la justicia económica y social?

En julio, fue proyectado por el grupo NPD que las entregas de restaurantes representaron hasta el 7 por ciento de los pedidos de alimentos, un 50 por ciento más que antes de la pandemia. Ese número está subestimado, pero demuestra que la fiebre aún no ha terminado.

Eso significa que más clientes están utilizando aplicaciones de entrega de alimentos para poner comidas en la mesa, probando restaurantes y cocinas tan desesperados por obtener ingresos. Y ese servicio tiene un precio.

Para los pedidos realizados a través de una aplicación de entrega a un restaurante, la aplicación cobra una tarifa fija o porcentual como comisión, que financia la logística, el pago del mensajero y los costos de comercialización. Esta cantidad varía entre el 13,5 por ciento y el 40 por ciento, según las opciones que acepte un restaurante cuando se registre.

Es esa variación en las tasas de comisión lo que enfurece tanto a los activistas en este espacio. Muchas anécdotas han inundado las redes sociales advirtiendo sobre las altas tarifas por realizar negocios a través de las aplicaciones.

Y aunque estos topes a las comisiones tienen buenas intenciones, son contraproducentes.

Significará menos volúmenes de pedidos que se pueden procesar, menos dinero estará disponible para los mensajeros que se registren para entregar la aplicación, y las aplicaciones tendrán que limitar qué negocios aceptan. Eso perjudicaría a los restaurantes, mensajeros y consumidores que dependen de estos servicios.

Esto terminaría lastimando a más personas de las que pretende ayudar. Eso sería tanto anticonsumo como antiinnovación al mismo tiempo, lo que parece una locura varios meses después de una pandemia.

La otra queja presentada es sobre preocupaciones antimonopolio, similar a las audiencias del Congreso contra Apple, Amazon, Facebook y Google a principios de este mes. Los activistas quieren usar las armas de la Comisión Federal de Comercio para acabar con el “poder de monopolio” de los servicios de entrega.

Sin embargo, la mayoría de estas empresas son verdaderas historias de éxito estadounidenses. Han existido por menos de 10 años, han girado varias veces, ampliado sus servicios y encontrado un buen nicho que permite a los restaurantes llevar su comida de manera rápida y confiable a los clientes de entrega.

Miles de repartidores tienen un trabajo rápido y fácil, brindando ingresos muy necesarios para estudiantes, aquellos entre trabajos y personas que desean ingresos adicionales. A menudo contratan múltiples servicios, dependiendo de cuál ofrece la comisión más alta por entrega, similar a los conductores de viajes compartidos.

Los beneficios para los restaurantes también son claros: se gasta menos dinero en la contratación de un conductor o vehículo de entrega, las comisiones cobradas son transparentes y asociarse con una aplicación conocida ayuda a atraer a más clientes que, de otro modo, nunca ordenarían en ese restaurante específico. Es probable que la mayoría de estos restaurantes nunca hayan tenido entregas a domicilio antes de registrarse en estas aplicaciones. Ese no es un caso de abuso de confianza.

Si aquellos que pretenden regular las empresas de comida a domicilio y tienen éxito en hacerlo, crearán una paradoja de su propia creación: las únicas empresas que podrán cumplir con las regulaciones y los límites serán las empresas con más capital y recursos. Esto bloquearía cualquier nueva competencia potencial y haría más para restringir la elección del consumidor que para mejorarla.

Los últimos meses han proporcionado a todos los consumidores mucha incertidumbre. Sin embargo, poder pedir productos directamente en nuestra puerta ha sido una bendición.

Intervenir en el mercado para socavar la elección de los consumidores y los contratos comerciales con los restaurantes podría empeorar ese proceso, y no mejorarlo.

Publicado originalmente aquí.


El Consumer Choice Center es el grupo de defensa del consumidor que apoya la libertad de estilo de vida, la innovación, la privacidad, la ciencia y la elección del consumidor. Las principales áreas políticas en las que nos centramos son digital, movilidad, estilo de vida y bienes de consumo, y salud y ciencia.

El CCC representa a los consumidores en más de 100 países de todo el mundo. Supervisamos de cerca las tendencias regulatorias en Ottawa, Washington, Bruselas, Ginebra y otros puntos críticos de regulación e informamos y activamos a los consumidores para que luchen por #ConsumerChoice. Obtenga más información en ConsumerChoicecenter.org

Vuelve al comienzo
es_ESES